Zaterdag om even voor 20:00 uur voelde je al de spanning in de zaal; in afwachting van het optreden van Zang Veredelt en Close Focus. Hoe zou het vallen, een koor met leden, waarvan velen de 70 gepasseerd zijn en een koor met vooral jonge mensen? Jitte Roosendaal verwoordde het typerend met de woorden: een ontmoeting tussen de eerbiedwaardige oude dame en de jonge frisse meid.
Naast het leeftijdsverschil, was er ook een verschil in het repertoire van de koren. Daar waar Zang Veredelt een koor is in de klassieke zin, zingt Close Focus vooral close-harmony.  Dat was ook goed te horen in de stukken die de respectievelijke koren lieten horen. Juist daarom waren de stukken die de koren gezamenlijk zongen, zo verrassend. Daar stond een groot koor waar het plezier van af spatte. Wat muziek met mensen kan doen !
Het viel mij deze avond op dat Zang Veredelt, met zijn veelal oudere leden, gegroeid is in kwaliteit. De harmonie tussen de stemsoorten vond ik opvallend. En dat is knap voor een koor dat al zo lang samen is.
Het afsluitende “Don’t cry for me Argentina”, in een samenzang van de koren, vormde een mooie afsluiting van deze avond. De toeschouwers zongen uit volle borst mee.